U ulici Matije Korvina u najsevernijem gradu Srbije smešten je najpoznatiji subotički restoran – Boss. Ova ulica, kao i sam restoran glavna su okupljališta Subotičana svih generacija, ali i njihovih gostiju jer je Boss postao čuven i daleko van granica Subotice.
Sada već davne 1986. u Subotici je otvorena, tada moderna i daleko ispred svog vremena, Boss picerija. Originalan enterijer, nov moderan koncept i kvalitetna usluga doveli su do toga da ovo mesto brzo prikupi simpatije Subotičana. Deset godina kasnije, od picerije, Boss postaje moderan i prepoznatljiv restoran sa bogatom ponudom specijaliteta, a 1999. otvorena je i velika unutrašnja bašta u kojoj se u letnjim mesecima traži mesto više.
Zbog velikog interesovanja Subotičana i turista, restoran se proširio i na druge objekte koji se nalaze u istoj ulici, ali Boss-u i dalje nedostaje dovoljan kapacitet za sve one koji žele da probaju njihovu kuhinju, tako da ukusna jela možete i naručiti jer restoran vrši dostavu.
U Bossu ćete uživati u jedinstvenom i živopisnom ambijentu bogatom bojama i detaljima. U centralnom delu restorana nalazi se četvrtasti šank, a odvojeni su i delovi za pušače i nepušače. Restoran je ukrašen crvenim lusterima, brojnim vitrinama sa figurama, zelenilom i prepoznatljivim slikama somborskog slikara Eugena Kočiša. Njegov rad poznat je i kroz reprodukcije na etiketama pojedinih vina “Zvonko Bogdan”, koja su u ponudi restorana. I sam Zvonko Bogdan čest je gost Boss-a.
Bogat meni osim domaćih specijaliteta sadrži i autentična italijanska, meksička i kineska jela. Probajte biftek, čuveni pileći file sa gorgonzola sosom, a nemojte propustiti ni da probate pice, jer Boss je postao čuven upravo kao picerija. Ostavite mesta za čuveni subotički dezert – palačinke sa višnjama. Bogata ponuda restorana stalno se proširuje, tako da ćete uvek otkriti nova ukusna jela.
Bez obzira da li u poznati restoran svratite na prepodnevnu kafu, ručak ili večernje piće, sigurni smo da nećete ostati ravnodušni. Ne zaboravite samo da na vreme rezervišete svoje mesto.
